Minoritarët në kohën e diktaturës dhe në demokraci

Nga Kastiot Kotoni

Dokumenti Nr 1006/56. Data e vëzhgimit: Deri më  3 shtator 1956.

Sipas informacioneve të disponueshme dhe duke gjykuar nga listat e “komunistëve aktivë” në Shqipëri , të dhëna nga refugjatët shqiptarë me origjinë greke janë në organizimin shtetëror komunist. Duke folur në Gjirokastër në 27 korrik 1956, Enver Hoxha, Sekretar i Përgjithshëm i partisë Komuniste të Shqipërisë deklaroi se “minoriteti grek në Shqipëri ishte njësoj besnik ndaj Partisë, siç janë shqiptarët”. Në vend nuk bëhet asnjë diskriminim ndërmjet shqiptarëve të mirfilltë dhe minoritetit grek, deklaruan të ikurit. Politika e Partisë është e njëjtë për të dyja palët. Grekët dhe shqiptarët pësojnë privimet të njëjta, llahtarinë e njëjtë dhe taksat e njëjta të rënda. Grekët në Epirin Verior janë të mirseardhur në organizimin shtetëror, dhe është e vërtetë, – siç deklaroi Hoxha – në fshatin Goranxhisë, në krahinën e Gjirokastrës, sipas njërit burim, “se minoritetet mund të fitojnë pozita shumë të larta në qeverinë e Shqipërisë”. Ata thekuan se anëtarët e qeverisë aktuale ishin të grupit të minoriteteve teksa mbanin pozita të larta ushtarake mbaheshin po ashtu nga minoritetet. Megjithatë, të ikurit pajtohen se kishin dëgjuar se shqiptarët myslimanë ishin tejet antagonistë ndaj qëndrimit miqësor të treguar nga Partia Komuniste për minoritetin.

Këto pjesë e librit e shkëputur në faqet 309-310 me titull “Dosja Amerika për Shqipërinë komuniste”, të autorit Bejtulla Destani flet shumë. Po ashtu kjo klimë zgjedhore në Himarë mes dy kandidatëve të minoritetit grek e ka kaluar edhe përkëdheljen e regjimit komunist ndaj minoriteteve. Çensusi i fundit ishte për të qarë hallin, kur Shqipëria është studiuar nga ekspertët e huaj përpara Konferencës së paqes nuk ekzistonte minoritet në Himarë dhe patriotët shqiptarë vërtetuan me fakte se nuk kishte asnjë minoritet grek në Korçë dhe kjo e vërtetë u vulos nga ekspertët ndërkombëtar.

Kryeministri shqiptar me sa po kuptojmë ose nuk do të ketë atakime me qeverinë greke dhe nuk u investua seriozisht në zgjedhjet për Himarën. Në këtë fushëbetejë të zbrazët kur të duheshin struktura partiake të forta dhe të ishte bër më shumë për formalizimin e pronave të himarjotëve, ose nga çdo pikpamje investimet në Himarë do ishin pjesë e një strategjie afatgjatë ku do të përfitonin më shumë edhe himarjotët. Rikthimi i politikës greke tek dosjet që sajonte Shtabi i Përgjithshëm Grek i cili publikoi një Hartë Etnografike të Epirit të Veriut të vitit 1913  me qëllim që të mbështeste pretendimet e Venizelo-sit në Konferencën Paqes. Duke detyruar më tej Evropën të gjendej përballë faktit të kryer. Dihet se politikanët  shqiptarë pranuan referendumin , por edhe nga referendumi Venizelo-si u tërhoq, sepse ju tremb ndjenjave patriotike të shqiptarëve. “Shuma të mëdha me flori po shpenzonin grekët , me qëllim për t’i bërë për vete popullsinë ortodokse shqiptare”, Kjo është dëshmia sipas një zyrtari francez Felix Holz. Venizelos pasi shkatërroi 300 fshatra shqiptare dhe dëboi 60 mijë shqiptarë, që u vendosën si refugjatë në Vlorë. Po a mund të digjnin Zogafos dhe Karapano fshatra greke? Dokumentat franceze tregojnë se Greqia u mbështet fortë tek intriganti antishqiptar Esat Toptani dhe shfrytëzoi konfliktin e këtij me Ismail Qemalin, për të realizuar objektivat e veta në Shqipërinë e Jugut. Me ndërmjetësinë e mitropolitit grek të Durrësit, Jakovit, qeveria greke arriti një marrëveshje me Esatin e cila siç pohonte përfaqësuesi francez në KKNK, do t’i njihte disa privilegje të posaçme popullsisë ortodoke në këmbim të mbështetjes që ortodoksët do t’i jepnin Esat Toptanit. Priftërinjtë grekë të rajonit të Korçës më kot nxorrën dekrete ‘’Ç’kishërimi’’ kundër shqiptarëve që dërgonin  fëmijët në shkollat shqipe, dhe që nuk pranonin t’i dërgonin në shkollat greke.

#Minoritarët #në #kohën #diktaturës #dhe #në #demokraci
Java News