Kontradiktat e Berishës: Mbronte Jozefina Topallin kur kandidonte kundër PD në 2021-shin, ndërsa sot cilëson si “në shërbim të Ramës” ata që nuk futen te lista e tij dhe e Metës

Modeli që Berisha ka ndërtuar është i qartë: në varësi të interesit të tij personal apo nevojës politike të momentit, një figurë publike mund të jetë sot “tradhtar” dhe nesër “hero”, pa asnjë shpjegim të arsyeshëm. Ky relativizëm ekstrem është kthyer në tipar thelbësor të politikës së tij, duke e zhveshur çdo deklaratë publike nga vlera dhe serioziteti.

Ai është një politikan që flet sot një gjë dhe nesër të kundërtën, pa ndjerë nevojën të japë llogari për asnjë prej tyre. Të gjitha justifikohen si “qëndrime politike”, një klishe që tashmë ka humbur çdo kuptim dhe e ka kthyer Berishën në simbol të diskreditimit publik.

Një shembull flagrant i kësaj hipokrizie është qëndrimi i tij për Jozefina Topallin. Në vitin 2020, kur Topalli krijoi një parti të re, Berisha deklaroi:

“Përsa i përket vendimit të zonjës Topalli dhe të kujtdo tjetër, është ushtrimi i një të drejte themelore politike.”

Mirëpo, i njëjti Berisha që e mbështeste këtë të drejtë themelore, në vitin 2025 i sheh të gjithë ata që guxojnë të kandidojnë jashtë listës së tij dhe të Ilir Metës si “vegla të Edi Ramës”.

Në intervistën e tij të fundit në “Now” me Erla Mëhillin, ai deklaroi: “Çdo votë për partitë e tjera, shkon për Edi Ramën.”

Ky është jo vetëm një qëndrim qesharak, por edhe thellësisht i rrezikshëm për demokracinë. Sepse i mohon qytetarëve të drejtën për të zgjedhur lirisht dhe e redukton pluralizmin në një zgjedhje false: ose me Berishën, ose “kundër Shqipërisë”. Kjo logjikë totalitare është e papranueshme në një shoqëri që aspiron demokraci dhe përfaqësim të denjë.

Në të vërtetë, vetë mënyra se si Berisha e trajton listën e tij – si pronë personale, të ndarë me Ilir Metën – është një fyerje për çdo qytetar që kërkon alternativa të pastra. Ndërsa përpiqet ta shesë veten si “opozita e vërtetë”, Berisha e ka reduktuar garën në një treg interesash, ku ai dhe aleati i tij i vjetër, i shpallur më parë si i korruptuar, tentojnë të riciklojnë një klasë politike të dështuar.