Kur edhe një fshat kërkon statusin e një… principate! –

Fshati i vogël Seborga, në rivierën italiane, prej kohësh ka pretenduar statusin e një principate të pavarur, i cili me historinë e tij, që daton që nga Mesjeta vazhdon të kërkojë identitetin e tij unik, pavarësisht se është pjesë e Italisë.

I vendosur në majë të një kodre në provincën italiane, Imperia, fshati piktoresk, që shtrihet në afër 14,2 kilometra katror, është i njohur për traditat e tij të pasura dhe aspiratën e tij të vazhdueshme për sovranitet, një ëndërr që e ka ndjekur që nga vitet 1960.

Sipas shifrave zyrtare, Seborga në vitin 2018 kishte një popullsi prej 297 banorësh, prej të cilëve 146 meshkuj dhe 151 femra.

Në vitin 2021, popullsia e fshatit shënoi rënie në 217 banorë, ndërsa sot numërohen 281 banorë.

Principata e Seborgas ka princin e saj të zgjedhur, flamurin dhe monedhën simbolike ”luixhino”, e cila vlerësohet në afërsisht 6,0 dollarë.

Banorët e Seborgas i referohen me krenari monedhës së tyre si “më e forta në botë”, një reflektim i shpresës së tyre të vazhdueshme për njohje ndërkombëtare.

Një nga monumentet kryesore në Seborga është Kisha e Shën Martinit, një strukturë e stilit barok e ndërtuar në shekullin XVII. Kjo kishë mbetet një simbol qendror i rrënjëve të thella historike dhe kulturore të fshatit.

Megjithëse nuk është njohur si një komb i pavarur, përpjekja e Seborgas për sovranitet është në vazhdim.

Fshati shpreson që një ditë të shohë njohjen ligjore të pretendimeve të tij, por tani për tani ai mbetet një fshat i qetë, piktoresk i vendosur në kodrat e rivierës italiane, duke ofruar pamje mahnitëse mbi peizazhin përreth, përfshirë Principatën e Monakos, aty pranë.